Ik had besloten mijn camera mee te nemen, om weer eens een leuk filmpje te maken. Op die manier, heeft de jeugd weer wat materiaal voor promotie, of gewoon "voor de leuk".
Aangekomen op het clubhuis, was het al lekker druk. Tot mijn grootste verbazing, waren er nog aardig wat "volwassen" mountainbikers, die een eigen rondje in de buurt gingen rijden. Nico vroeg hierdoor, of ik nog met de jeugd mee zou gaan. Aangezien ik de dag ervoor ook al gefietst had, geen slecht plan, dus ik mocht achter rijden.
Met een grote groep jeugd en jeugdigen, gingen we van start. Richting het westerpark, om daar wat bochtjes (verhard) te oefenen. Een enkele lus rond de golfbaan, waar het wat onduidelijk was welke kant we nu op gingen. Gelukkig waren de verloren MTBers snel teruggehaald en konden we verder. Richting het westen, om net voorbij de golfbaan onder de A12 door te steken.
Een stukje onverhard door het balijbos bracht ons vrij vlot naar het delftse hout.
Daar maakten we eerst een rustig verkenningsrondje, met Nico op kop. Floris mocht halverwege nog de route bepalen, want hij was de baas volgens Nico.
Het tempo was nog best uitdagend, al werd er bij sommige hindernissen wat getwijfeld. Niet dat dit uitmaakte overigens, want de kinderen hebben lef genoeg! Sterker nog, ik heb soms het idee dat de vaders in dat opzicht voor meer oponthoud zorgen ;-)
In het tweede rondje heb ik mezelf opgesteld bij een afdaling, om iedereen mooi in beeld te brengen. Je kunt bij zo'n rit nu eenmaal niet iedereen een tijdje achtervolgen, maar op deze manier staat iedereen er in ieder geval wel op.
Bijna aan het eind van het rondje, kwam Michael nog naar ten val. Zijn fiets schoot weg door een kuil en hij werd zelf (naar eigen zeggen met een dubbele salto) gelanceerd in de doornstruiken en brandnetels. Hier bood een beetje betadine tegen de ontsteking uitkomst en verder het advies om te blijven bewegen werd opgevolgd.
Omdat de tijd ook alweer begon te dringen, werden we weer richting Zoetermeer geloodsd. Uiteraard met wat gravel en offroad tussendoor, daar zijn we tenslotte mountainbikers voor.
Het laatste stukje sprinterpad werd voor een enkeling (mede door de tegenwind) iets teveel, maar daar helpen we elkaar gewoon.
De volwassenen op kop, zodat de kinderen uit de wind konden aanhaken.
Volgens strava werkte dat nog best goed, want we kwamen uit op een gemiddelde iets boven de 22km/u.
Met het eind in zicht, werd er langs het buytenpark door sommigen nog even een eindsprintje ingezet. Altijd leuk om te zien hoe fanatiek de kinderen kunnen zijn op zo'n moment.
Nico, weer bedankt voor een leuke zondagmorgen!
Verder de jeugdafdeling natuurlijk weer bedankt voor alle gezelligheid.
Het filmpje volgt nog, materiaal genoeg "geschoten".
Foto: op de terugweg achter Nico
Geen opmerkingen:
Een reactie posten