maandag 31 december 2012

MTB tocht naar het parcours van Noordwijk 30-12-2012

Voor vandaag stond dan eindelijk (voor mij dan, ik had het al een paar keer gemist) Noordwijk op het programma. Een aantal mensen zouden met de auto gaan, maar het grootste deel van de groep ging met de fiets.
Dat bleek overigens ook wel bij het clubhuis, want het was er best druk. Zeker als je meetelt, dat we eigenlijk midden in de winter zitten.
Eenmaal op weg, was goed te merken dat we wind mee hadden. Er werd hard doorgereden, maar de eerste kilometers maakte dat eigenlijk niemand uit. Pas later, toen we een stukje wind tegen hadden, moest het tempo er dan toch uit. Misschien begonnen sommige mensen het besef te krijgen, dat we straks ook nog terug moeten! Al met al kwam we ruim op tijd aan in Noordwijk. We gingen er vanuit, dat het toch wel anderhalf uur fietsen zou zijn. Door de sterke wind, waren we er echter al in 5 kwartier. Aangekomen bij "de witte raaf", zagen we Ronald en Bert al staan. Harry en Michael waren al bezig met rondjes draaien, dus die zouden we op het parcours wel tegenkomen.
Dan eerst een rondje rustig verkennen, was het plan. Toevallig reed ik zelf voorop, dus heb ik geprobeerd een zo constant mogelijk tempo te rijden. Elke keer als ik achterom keek, zag ik een lange sliert MTBers, toch wel gaaf.
Helaas tijdens dit eerste rondje ten val gekomen. Ik zag een uitstekende (afgezaagde en vrij dikke) tak over het hoofd. Mijn bovenarm haakte erin, dus lag ik ineens languit op de grond. Doordat ik vooraan reed, heeft bijna iedereen mijn gestuntel mogen zien. Niet goed voor de ego dus.
Gelukkig verder niets aan de hand, dus de fiets opgeraapt en verder gereden.
Na op iedereen gewacht te hebben, tijd voor een tweede ronde. Door mijn val, heb ik de meesten voor laten gaan en heb ik op mijn gemak mijn rondje gereden. Helaas werd ik halverwege toch wat overmoedig, waardoor mijn voorwiel net over de "kom" van een kombocht linksom schoot. Weer languit uiteraard. Ook deze keer niets aan de hand gelukkig.
Voor velen was het inmiddels tijd voor koffie. Aangezien ik bang was te koud te worden van het stilzitten, heb ik samen met Harry nog een derde rondje gereden. Dit rondje het tempo nog iets hoger geprobeerd te houden. Dat drie keer scheepsrecht is, heb ik bewezen door deze keer niet te vallen. Is parcourskennis dus toch nog ergens goed voor ;)
Na het derde rondje aangekomen bij het restaurant, stond de rest al in de startblokken voor de terugweg. Prima timing dus. Op de terugweg werd gelijk flink aangezet, waarschijnlijk om weer warm te worden. Dit bleek voor velen net iets teveel van het goede, waardoor veel gaten vielen. Door de voorrijders werd op de terugweg gekozen voor een route door de duinen, met volle wind tegen. De gekozen route viel niet bij iedereen even goed, dus zijn we bij Katwijk de N206 gaan volgen richting Zoetermeer.
Bij Stompwijk splitste de groep zich in 2, waarbij Jelle, Danny, Peter en ik het laatste stuk N206 nog afmaakten richting Zoetermeer. Dat de laatste loodjes het zwaarst wegen bleek hier wel, we waren blij toen de weg draaide en we het laatste stuk wind mee naar huis mochten.

Helaas hebben mijn batterijen van de GPS het niet de hele route uitgehouden, maar ergens rond de 90km in totaal moet het wel geweest zijn.

De conclusie van vandaag was, dat het parcours in Noordwijk er in de winter erg snel en schoon bij ligt. Voor mij zeker een aanrader, maar dan wel met wat minder wind de volgende keer.


Foto aan het eind van het parcours, gemaakt door Harry aan het eind van het derde rondje.

Warande MTB Toertocht 16-12-2012

Vandaag stond de warande toertocht in Oosterhout op het programma. Zelf had ik afgesproken samen te rijden met Andre, en de rest van de groep daar te ontmoeten. Eenmaal daar aangekomen, bleek er nog een aardige opkomst te zijn. Zowel vanuit onze club, als bij de toertocht zelf. Wij waren met 9 man, de toertocht zelf waren 1200 inschrijvingen (800 vorig jaar, dus een aardige verbetering). Gelukkig was deze drukte niet erg te merken in de route, we hebben weinig file hoeven rijden.
Na de inschrijving, zijn we als 1 groep van start gegaan. Het tempo lag direct hoog, mede doordat we eerst een aantal kilometer asfalt voor onze kiezen kregen. De temperatuur was goed, waardoor iedereen goed warm leek te zijn toen we bij het eerste zandpad aankwamen. Het eerste stuk bestond uit wat bredere paden, waar we met een hoog tempo overheen reden. Uiteraard werd er wel regelmatig op elkaar gewacht, maar na een paar keer gewacht te hebben, was er besloten de groep toch te splitsen. Zelf reed ik samen met John en Andre een iets rustiger tempo, met het idee dat we dan de volledige tocht op datzelfde tempo netjes uit zouden kunnen rijden.
Hoe verder we kwamen in de tocht, hoe mooier de paden werden. Eerst wat gemene klimmetjes, met ook een paar spannende afdalingen. De bredere paden hadden inmiddels plaats gemaakt voor bochtige singletracks. Met de modder leek het gelukkig ook nog mee te vallen, al lagen er op sommige stukken nog flinke plassen. Door de modder kreeg ik al snel last van een vastslaande ketting op het middenblad, dus heb ik het meeste van de tocht op mijn buitenblad moeten rijden. Eenmaal aangekomen op een stuk van de vaste route van Dorst, bleek dat ook helemaal geen probleem te zijn. Met de juiste planning en bochtentechniek, kon de snelheid van een afdaling, goed gebruikt worden om de volgende klim in een hoog verzet op te komen. Een genot waren uiteraard de prachtige kombochten, waardoor het gebrek aan hoogteverschil eigenlijk niet eens zo heel erg opviel.
Bij het rustpunt waren we (bleek achteraf) aan de late kant, er werd alleen thee geserveerd. Waren we eerder geweest, dan hadden we nog koeken en bananen kunnen krijgen. Gelukkig waren we kort daarvoor zelf al gestopt voor een kleine snack, dus hebben we er weinig aan gemist.
Verderop in de route, kwamen we al mensen tegen die pijlen aan het opruimen waren. Hierdoor hebben we de laatste splitsing met de 35/50km gemist en dus een laatste lus overgeslagen, zonder het zelf door te hebben. Doordat dit niet de enige splitsing was tussen de afstanden, toch nog 42km in de benen gekregen.
Aangekomen bij het eindpunt, kwamen we de anderen van onze groep weer tegen. Zij hadden de volledige 50km net volgemaakt.
Na nog even gebruik gemaakt te hebben van de brandslang voor onze fietsen, moe maar voldaan weer op huis aan gegaan. Voor volgend jaar is deze tocht, mede dankzij het bochtige stuk op het parcours van Dorst, zeker een aanrader.