Dat bleek overigens ook wel bij het clubhuis, want het was er best druk. Zeker als je meetelt, dat we eigenlijk midden in de winter zitten.
Eenmaal op weg, was goed te merken dat we wind mee hadden. Er werd hard doorgereden, maar de eerste kilometers maakte dat eigenlijk niemand uit. Pas later, toen we een stukje wind tegen hadden, moest het tempo er dan toch uit. Misschien begonnen sommige mensen het besef te krijgen, dat we straks ook nog terug moeten! Al met al kwam we ruim op tijd aan in Noordwijk. We gingen er vanuit, dat het toch wel anderhalf uur fietsen zou zijn. Door de sterke wind, waren we er echter al in 5 kwartier. Aangekomen bij "de witte raaf", zagen we Ronald en Bert al staan. Harry en Michael waren al bezig met rondjes draaien, dus die zouden we op het parcours wel tegenkomen.
Dan eerst een rondje rustig verkennen, was het plan. Toevallig reed ik zelf voorop, dus heb ik geprobeerd een zo constant mogelijk tempo te rijden. Elke keer als ik achterom keek, zag ik een lange sliert MTBers, toch wel gaaf.
Helaas tijdens dit eerste rondje ten val gekomen. Ik zag een uitstekende (afgezaagde en vrij dikke) tak over het hoofd. Mijn bovenarm haakte erin, dus lag ik ineens languit op de grond. Doordat ik vooraan reed, heeft bijna iedereen mijn gestuntel mogen zien. Niet goed voor de ego dus.
Gelukkig verder niets aan de hand, dus de fiets opgeraapt en verder gereden.
Na op iedereen gewacht te hebben, tijd voor een tweede ronde. Door mijn val, heb ik de meesten voor laten gaan en heb ik op mijn gemak mijn rondje gereden. Helaas werd ik halverwege toch wat overmoedig, waardoor mijn voorwiel net over de "kom" van een kombocht linksom schoot. Weer languit uiteraard. Ook deze keer niets aan de hand gelukkig.
Voor velen was het inmiddels tijd voor koffie. Aangezien ik bang was te koud te worden van het stilzitten, heb ik samen met Harry nog een derde rondje gereden. Dit rondje het tempo nog iets hoger geprobeerd te houden. Dat drie keer scheepsrecht is, heb ik bewezen door deze keer niet te vallen. Is parcourskennis dus toch nog ergens goed voor ;)
Na het derde rondje aangekomen bij het restaurant, stond de rest al in de startblokken voor de terugweg. Prima timing dus. Op de terugweg werd gelijk flink aangezet, waarschijnlijk om weer warm te worden. Dit bleek voor velen net iets teveel van het goede, waardoor veel gaten vielen. Door de voorrijders werd op de terugweg gekozen voor een route door de duinen, met volle wind tegen. De gekozen route viel niet bij iedereen even goed, dus zijn we bij Katwijk de N206 gaan volgen richting Zoetermeer.
Bij Stompwijk splitste de groep zich in 2, waarbij Jelle, Danny, Peter en ik het laatste stuk N206 nog afmaakten richting Zoetermeer. Dat de laatste loodjes het zwaarst wegen bleek hier wel, we waren blij toen de weg draaide en we het laatste stuk wind mee naar huis mochten.
Helaas hebben mijn batterijen van de GPS het niet de hele route uitgehouden, maar ergens rond de 90km in totaal moet het wel geweest zijn.
De conclusie van vandaag was, dat het parcours in Noordwijk er in de winter erg snel en schoon bij ligt. Voor mij zeker een aanrader, maar dan wel met wat minder wind de volgende keer.
Foto aan het eind van het parcours, gemaakt door Harry aan het eind van het derde rondje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten