MTB Fiets Fit les 6, Noordwijk 27-10-2013

De laatste zondag van de Fiets Fit reeks. Ook wel "de grote test" genoemd. Wij wilde onze fiets fitters testen door ze los te laten op het parcours van Noordwijk.
Het parcours van Noordwijk heeft tenslotte zo'n beetje alles wel in huis, wat je op een mountainbike route/in een (veld)toertocht tegen kan komen.
Zo gezegd, zo gedaan. Een deel zou vanaf Zoetermeer op de fiets mee rijden, een deel zou ons in Noordwijk ontmoeten, door met de auto naar Noordwijk te gaan.
De heenweg ging eigenlijk vrij vlekkeloos. We hadden windje mee, dus de gang zat er goed in.
Met net iets meer dan een uur, stonden we dan ook al op de afgesproken parkeerplaats in Noordwijk.
Nu iedereen compleet was (11 man sterk), konden we het parcours op. Hendy op kop, Nico en ik zouden de achterhoede voor onze rekening nemen.
Al snel bleek, dat het toch moeilijker is dan verwacht om op een onbekend parcours te rijden. Qua moeilijkheidsgraad hadden we steilere klimmen en snellere afdalingen behandeld, maar soms ging het inschatten van een klim toch nog even fout.
Geen enkel probleem natuurlijk, maar we benadrukten nog even dat ieder eigen tempo moet rijden en je dus beter een versnelling te licht dan een versnelling te zwaar aan een klim kunt beginnen.
Na een rustige eerste ronde, werd nog even uitgepraat op de verzamelplaats bij het einde van het tweede deel van het parcours.
Iedereen sprak vol lof over de vele bochten en het explosieve parcours.
Dan nu tijd voor een tweede ronde, waarbij ieder zijn eigen tempo mocht rijden.
Zelf begon ik achter in de groep, met het idee langzaam naar voren te rijden en zo iedereen op film te krijgen.
Halverwege het eerste deel kwam echter iemand ten val. Tijdens het meerijden achter anderen aan, toch een kleine afdaling verkeerd ingeschat. Tijdens die afdaling vervolgens net iets te hard op de voorrem en het kwaad was geschied. Een mooie koprol over het stuur heen.
Gelukkig lichamelijk weinig aan de hand, maar wel een slag in het achterwiel. Even rustig uitgereden over het fietspad dus, om de rest daar weer te treffen.
Omdat ik gestopt was, reed ik inmiddels weer achteraan de groep. Iedereen staat dus twee keer op film, want de meesten heb ik nog voor het eind van het parcours in weten te halen.
Hier en daar even inhouden, om net die mooie bocht of afdaling wat harder te kunnen pakken, maar niemand hield elkaar eigenlijk echt op. Het verschil met zes weken geleden was erg goed te merken!
Na de tweede ronde, tijd voor een kop koffie (of in mijn geval 7-up), met een stukje taart natuurlijk.
Na de tweede kop koffie, wist Frans de slag in het wiel nog even recht te trekken en kon iedereen dus met een gerust hart weer naar huis.
Ware het niet, dat een aantal van ons nog "even" naar huis moesten fietsen. De wind die we eerder mee hadden, zouden we de volledige terugweg natuurlijk tegen hebben.
Samen met Hendy, begon ik op kop om de rest uit de wind te houden.
Bij Voorhout moest Hendy echter door een zere knie (van zijn val een week eerder) de koppositie laten gaan. Dit bracht mij met nog een fiets fitter op kop, uiteraard nog steeds vol tegen de wind in.
Gelukkig had Nico vrij vlot door dat we beter als instructeurs het zware werk konden doen, dus kwam hij al vrij vlot voorop meerijden met me.
Langs Oegstgeest richting het centrum van Leiden, hier hadden we al een zwaar stuk gehad.
Net als op de heenweg, reden we dwars door Leiden heen. Konden we op de heenweg nog genieten van de grachtjes, nu was het elke keer weer werken tegen de wind.
Hendy wist gelukkig mij van richtingen te voorzien als een ware tomtom/garmin, want in Leiden ben ik niet goed bekend.
Om de N206 te ontwijken, reden we via Zoeterwoude (en de Heineken run), om daarna via weipoort op Zoetermeer aan te gaan.
Net na het oversteken van de N11 kreeg iedereen nog even een laatste kans om wat te eten, waar gretig gebruik van werd gemaakt.
Vlakbij 't Geertje kwam Frans bij me op kop rijden, met de boodschap dat het iets minder moest. Er moest achterin flink geduwd worden, wat best zwaar valt als je zelf ook al dik 70km op de klok hebt staan.
Daarom langs het Noord Aa de Leyens in gereden, om zo redelijk beschut met een rustig tempo bij het clubhuis uit te komen.
Net voor het clubhuis wist ik de boel nog even op te stoken door een grasstrookje mee te pikken, waardoor iedereen toch nog onder de bagger zat.
Aangekomen bij het clubhuis, werden we erg hartelijk bedankt voor al onze goede zorgen.
De afscheidsrit houden we met z'n allen nog tegoed, want voor 3 november hebben we alle fiets fitters uitgenodigd om een keertje mee te rijden op de zondagochtend.
Op die manier kan iedereen een keertje geheel vrijblijvend proeven aan het fietsen in clubverband, waar we misschien nog wel een paar nieuwe leden aan overhouden.
Nico gaat die dag vossenjagen, dus aan mij de taak om er een mooie rit van te maken.
Na deze (ongetwijfeld) mooie rit, zal iedereen dan ook zijn/haar certificaat krijgen. Die heeft iedereen namelijk wel verdiend!