maandag 15 januari 2018

Met de commencal naar Vlaardingen 14-01-2018

Het was al een tijdje geleden dat ik in Vlaardingen gefietst had, dus besloot ik weer eens die kant op te gaan. Door een kapotte vork in mijn Granite Chief, werd dat een rit met de commencal.
Met de commencal maak ik meestal geen lange ritten. Doordat het een hardtail is, rijdt het toch wat minder comfortabel. De fiets is er dan ook een beetje op afgesteld. Het zadel is simpel, er zitten flat pedals op en de zithouding is vrij rechtop.

Om niet alleen te hoeven fietsen, had ik een oproepje geplaatst in de MTB app groep of er mensen mee wilden. Joris wilde wel mee, maar ging met de auto die kant op. We zouden elkaar daar treffen.
De mensen die mij goed kennen, weten dat ik nog wel eens moeite heb met "op tijd komen". Vandaag was daar niet anders in.
Het plan was om 9 uur op de fiets te zitten, maar dat werd al snel half 10. Tijdens de rit kort contact met Joris gehad, hij zou alvast een rondje gaan rijden.
Er stond een flinke wind, wat zeker het laatste stuk niet gemakkelijk maakte. Juist als je denkt er al bijna te zijn, mag je nog 5 kilometer met wind tegen over een dijk rijden.
Aangekomen bij het parcours, kon ik helaas geen aansluiting vinden bij Joris. Wel kwam ik twee oud cursisten tegen bij de start, dus besloten we met z'n drieën een rondje te doen.
Doordat ik al 25 kilometer in de benen had, kon ik het tempo echter niet bijhouden en heb een rondje op eigen tempo gedaan.
Gelijk viel me op waarom ik hier eigenlijk niet zo vaak kom. De baan is vrij vlak, waardoor je hard moet werken voor een beetje snelheid. Als je dat niet doet, is het een weinig uitdagend rondje.
Hier en daar liggen wel wat kleine obstakels die het wat leuk maken, maar (voor mij) niet leuk genoeg.
Als ik er niet zo'n eind voor op de fiets had hoeven zitten, dan was het absoluut een leuker rondje geweest! Waarschijnlijk is Joris daarom ook met de auto gegaan. Dan kun je namelijk al je energie in de rondjes die je op de track rijdt concentreren, zonder dat je je druk hoeft te maken over de terugweg.
Als ik echter de fiets in de auto gooi, rij ik liever gelijk door naar de heuvelrug. In de praktijk is dat bijna net zo lang rijden.

Na het rondje op de gewone route, besloten we nog een rondje over de rode route te doen. Ook wel bekend als het bikepark.
Dit rondje is kort, maar wel flink uitdagender. Het enige jammere vind ik daarvan dan weer, dat er veel gedaan is met houten vlonders op hoogte. Door het weer waren die nat, en als ik ergens een hekel aan heb is het nat hout.
Omdat het na de rode route alweer bijna twaalf uur was, besloot ik weer rustig aan naar huis te rijden.
De terugweg naar huis bleek de wind iets gedraaid, waardoor ik hem eigenlijk bijna de hele weg tegen gehad heb.
Doordat ik mijn terugweg iets anders gepland had dan de heenweg, kon ik nog wel even een klein rondje door het Delftse hout maken, in de bossen achter Ikea.

Thuis aangekomen had ik toch weer 65 kilometer op de teller staan, wat me dan wel een voldaan gevoel gaf.
Of ik binnenkort nog een keer naar Vlaardingen ga? Ik denk het niet.

Het lijkt misschien alsof ik het niet naar mijn zin gehad heb, maar dat is absoluut niet waar. Vlaardingen is een leuke track, voor zowel een beginner als een gevorderde rijder. Het is echter niet echt een lekkere track als je niet alles wilt geven omdat je nog 25 kilometer tegen de wind in naar huis moet ;-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten