Trail ride Bad Iburg 21-01-2018

Via het MTB Praat enduro team werd er een trail ride georganiseerd. De bedoeling van dit soort rides is, om net even wat andere trails te rijden dan de standaard routes. Dat was zeer zeker ook vandaag het geval!

Maar even terug naar het begin. Vincent kwam met het idee om een trail ride in Tecklenburg te doen. Er is veel hoogteverschil rond het stadje en de omgeving is er prachtig!
Maar helaas. De route die Vincent in gedachten had, kon hij nergens meer terugvinden.
Daarom zijn we opzoek gegaan naar een andere route daar in de buurt, waarbij we uitkwamen op een enduro trail die begint in Bad Iburg (check de link naar de route onderaan deze post).

In de week voor de ride, begon het nog even flink te stormen. Zo ook in Duitsland natuurlijk. Daarom hadden sommigen (waaronder ook ik) twijfels of het wel verstandig zou zijn om te gaan.
Gelukkig was de meerderheid het er over eens, we gaan gewoon!

Vroeg in de morgen werd ik door Harry opgehaald. Hij had nog een plekje over op de dakdrager en samen zo'n eind rijden (bijna 3 uur enkele reis) is toch een stuk gezelliger dan alleen.

De groep op de parkeerplaats

Verrassend genoeg was eigenlijk iedereen op tijd gekomen (meestal is er toch ergens wel een laatkomer), dus konden we ook redelijk op tijd op pad.

We hadden een groep van een man of 10, dus dan kun je maar beter snel gaan rijden.
Hoewel het wat bewolkt en koud was, was het in ieder geval droog. Nouja, tot we de parkeerplaats niet meer in zicht hadden dan. Het begon namelijk al snel te sneeuwen.

Die start verliep trouwens ook wat roestig, want er waren in het dorp wat werkzaamheden. Daardoor konden we niet gelijk de GPS track volgen, maar gingen we eerst een stuk door het dorp heen omhoog, om daar de track weer op te pakken.
Het eerste stukje offroad begon gelijk met een trap, gevolgd door een steile klim. Het eerste stuk lopend omhoog hadden we er dus gelijk op zitten.
Gelukkig bleek het meeste omhoog gewoon goed te fietsen, zou later blijken.

Super vet afdalen!

Na deze eerste klim volgde een traverse, vol met wortels, kleine hoogteverschillen en modder.
Dan moest er echt geklommen worden. Want we gingen van 180m hoog, naar 320m hoog. Nu lijkt dat niet veel, maar in Nederland zijn we zulke klimmen niet gewend natuurlijk.
Gelukkig mag je hierna ook altijd weer afdalen! En die afdalingen, die mogen er zijn.
De eerste afdaling daalde 160m, met stukken van 45% naar beneden. Dat in combinatie met de vele wortels, modder en omgevallen bomen hier en daar, maakten het afdalen tot een geweldige uitdaging.

Hier en daar improviseren door de omgevallen bomen

Door de storm waren er alleen helaas wel veel bomen omgevallen. Daarom moesten we op veel plekken even een alternatieve route bedenken. Op sommige stukken betekende dat een klein stukje lopen, maar we hebben ook een halve klim op moeten klauteren dwars door de bossen, dankzij een tiental omgevallen bomen over het pad.
Nu zullen de bomen die over de brede paden liggen wel opgeruimd worden, maar op de singletracks blijven ze doorgaans liggen.
Dit komt doordat mountainbiken eigenlijk niet toegestaan is op singletrails in dit gebied, maar alleen op paden breder dan 2 meter.

Omdat het weer en de omstandigheden (modder en veel omgevallen bomen) niet heel erg mee wilden werken, besloten we het na 30km en drie ontzettend gave afdalingen voor gezien te houden. Let wel, over die 30km hadden we in totaal ruim 5 uur gedaan!
Om dus nog een beetje op tijd naar huis te kunnen (en uberhaupt met daglicht te eindigen), hebben we de laatste 10km van de track niet gereden.
Desondanks hebben we wel een ontzettend gave trail ride gereden, die wat mij betreft van het voorjaar nog eens dunnetjes in de herhaling mag.
Gelukkig zijn er genoeg gave gebieden waar ontzettend dikke trails liggen, dus dat moet helemaal goed komen!

De boks, om een prachtige rit mee af te sluiten

Linkje naar de route: https://www.gpsies.com/map.do?fileId=cchfscjdcppqdhge
Linkje naar mijn strava activiteit: https://www.strava.com/activities/1369828645