MTB Vossenjacht 17-02-2013

Voor vandaag eens vroeg de deur uit richting de club, want de vossenjacht voor het goede doel stond op het programma. 2 leden van onze club wilden de alpe du'zes gaan rijden en organiseerden een vossenjacht om sponsorgeld in te zamelen. Zelf had ik maar 1 keer eerder aan een vossenjacht mee gedaan, maar nog nooit aan een uitgepijlde.
Voor de mensen die niet bekend zijn met een vossenjacht, een korte uitleg. Aan het begin van het spel, krijg je 6 gekleurde knijpers en een ring. Er is een route uitgepijld op straat. Langs deze route, staan 6 (of minder) gekleurde emmers. Fiets je langs bijvoorbeeld de groene emmer, dan stop je daar een groene knijper in. Aan het eind van de route, is er een vos. In ons geval, een paal die in de grond geprikt staat. Hier doe je dan je ring omheen. De persoon die alle controle punten heeft gevonden en als eerste zijn ring om de paal doet, heeft gewonnen.
Toen ik om 9.45 bij de club aan kwam rijden, was het al extreem druk voor op de zondagmorgen. Later bleek, dat maar liefst 61 mensen mee hadden gedaan aan de vossenjacht.
Na een korte uitleg, volgde er een massa start. Het was even een plekje zoeken, maar gelukkig verliep dit gesmeerd. Eerst richting het MTB parcours, om daar via het asfalt de kleine berg te bedwingen. Peter liep hier met zijn fixie gelijk tegen de lamp, want er zat niet bepaald een versnelling op om goed te kunnen klimmen. Na de kleine berg richting intratuin, waar zich al snel een groepje MTBers vormde.
Na de intratuin leken de pijlen naar de A12 te gaan. Na een ritje langs de golfbanen, konden we echter geen pijlen meer vinden op de T-splitsing. Gelukkig kwam Nico aanrijden met de jeugd. Hij had de route vooraf gekregen, om het leuk te houden voor de jeugdleden. Hij kon ons dus ook gelijk de goede kant op helpen.
Op naar het oosten dus, want daar zou ergens een emmer staan. Eerst een stukje door het westerpark, veelal over houtsnipper paden. Hier haakten we aan bij een groepje ervaren vossenjagers, waardoor het tempo ook wat hoger lag dan we normaal gewend zijn.
Aangekomen ter hoogte van station oost, ging de route een klein stukje Zoetermeer in. Helaas kwam dit niet bij iedereen even goed door, waardoor de groep uit elkaar viel. Zelf reed ik verder richting Nutricia met Patrick en Peter. Aangekomen bij de poort van Nutricia, zag ik Hendy met een big smile terug komen rijden van de ingang. Een tweede blik leerde, dat er een emmer stond bij de beveiligerspost. Snel er heen dus! Aangekomen bij de witte emmer, zag ik ook mensen iets verderop staan. Voor de zekerheid ben ik daar ook heen gereden, om de rode emmer te vinden. Dan door een paar woonwijken, richting het silverdome. Bij het silverdome kwamen we Alex tegen, die met een lekke band stond. Zelf had hij geen binnenband bij zich, dus leende ik hem mijn reserve binnenband (in de hoop zelf niet verderop lek te rijden). Snel weer verder, want volgens Patrick lagen we niet ver achter de kopgroep. Langs het maximaplein door het gras, waar ik een trucje kende. Als je daar namelijk langs de vangrails blijft rijden, moet je wel een stuk klimmen, maar kun je wel blijven fietsen. Via het industrieterrein ging de route verder naar de benthuizerplas. Langs de benthuizerplas hadden we wind mee, dus konden we aardig doorpoten (33km/u gemiddeld). Patrick en Peter reden achter mij en dachten een pijl gezien te hebben. Die had ik gemist, dus mistte ik ook dat zij afsloegen. Voor het Noord Aa heb ik nog op ze gewacht, maar toen Patrick Coers langs reed en me zei dat ik op de goede route zat, besloot ik alleen verder te rijden.
Langs het Noord Aa en 't geertje, op naar Zoeterwoude. Helaas miste ik de gele emmer onderweg, wat mijn eindstand op 5 emmers zou brengen. Parallel aan de N206 richting Leiden. Nog een stukje onverwacht door de berm om de groene emmer mee te pakken. Daarna over een vlonder onder de A4 door. Deze doorgang was zo laag, dat je flink moest bukken om je hoofd niet te stoten. Erg leuk gevonden dus!
Het was wel duidelijk dat we nu weer richting clubhuis zouden gaan. Uitgekomen bij de Vliet, ging de route richting Leidschendam. Het stuk tot aan de vlietlanden kon ik aanhaken bij een paar wielrenners, waardoor ik hier toch nog een slordige 30km/u wist te halen. Bij de vlietlanden aangekomen, was ik het spoor bijster. Ik werd ingehaald door een wat oudere man en besloot aan te haken. Uiteindelijk zijn we samen richting clubhuis gereden. In de vlietlanden nog een kleine uitstap het land in gemaakt, door onder de A4 ipv over de A4 te rijden.
Langs de stompwijkseweg en de meerpolder richting Buytenpark. Dwars door het Buytenpark nog de nodige hoogtemeters gemaakt, waar ook onderstaande foto genomen is. Deze klim ging naar het hoogste punt in het park, waar de laatste emmer stond.
Dan toch nog even de eindsprint richting het clubhuis, om daar de vos midden op het veld te vinden.

De laatste klim, naar de zesde emmer.

In het klassement bleek ik het helemaal niet slecht gedaan te hebben! Helaas had ik een emmer gemist en kwam daardoor flink lager te staan dan mijn tijd in eerste instantie deed vermoeden.

Wel heb ik genoten van het wedstrijd element en heb ik mezelf verrast door sneller te kunnen rijden dan ik verwacht had. Zeker omdat ik een deel van de rit alleen gereden heb.

Voor volgende winter zou er dus zomaar vossenjagen op mijn agenda tevoorschijn kunnen komen!