woensdag 10 april 2013

MTB "de 10 niet gezien" 04-04-2013

De eerste avondrit van het seizoen is dan eindelijk aan de beurt. Ronald had een plannetje bedacht, om een er een leuke avond van te maken. We zouden 10 rondjes in het donker over het parcours gaan rijden. Gelukkig alleen de kleine berg, maar toch nog goed voor een paar uur fietsen, zou later blijken.

Zoals altijd, begon de avond al goed. Ik kwam laat thuis uit het werk en kon dus nog maar net een boterham naar binnen werken voor het tijd was om op de fiets te stappen. Gelukkig begon de rit wat later dan normaal (anders zou het nog niet eens schemerig zijn), dus was ik nog net op tijd.
Eerst een stukje uitleg van Ronald, om daarna naar het parcours te gaan.
Langs de route waren een tiental fietslampjes geplaatst, om een klein beetje de weg te wijzen in het donker.
Iedereen gezamelijk van start, om 10 rondjes over de kleine berg te doen. We begonnen in het licht, maar al snel werd het na een rondje of 3 steeds donkerder. Gelukkig heb ik zelf goede ogen, maar iedereen ging al snel wat voorzichtiger rijden. Zelfs op ons thuis parcours bleek, dat je in het donker goed uit moet kijken. Zo bleek uit een paar kleine valpartijen.
Voor een aantal was de duisternis toch niet fijn om in te rijden, dus werd er afgehaakt. Begrijpelijk, maar ik wilde duurvermogen opbouwen. Dus ik had mezelf voorgenomen om door te rijden tot ik de 10 rondjes gehaald had.
Wat ik aan mezelf merkte, naar mate de rondjes voorbij gingen, was dat ik steeds minder naar anderen ging kijken. Ik begon echt mijn eigen rondjes te draaien, op mijn eigen tempo. Ik reed dan ook al snel niet meer in een groepje mee, maar dat vond ik helemaal niet erg. Ik merkte namelijk dat ik in een "flow" aan het komen was. Ik had een tempo aangenomen, waar ik het lang in kon volhouden. Dat gevoel had ik ook, want de rondjes leken minder zwaar dan de eerste paar rondjes (waarbij ik wel in een groepje aanhaakte).
Omdat ik een aantal marathons op het programma heb staan in het komende seizoen, vond ik dat een erg prettige gewaarwording. Blijkbaar was het dan toch waar wat ze zeiden. Als je maar goed let op je eigen tempo, ga je steeds makkelijker rijden. Dat is in ieder geval iets wat ik meeneem in mijn volgende ritten.
Na 8 rondjes, stonden er een aantal mensen te wachten. Ik gaf aan, dat ik toch echt de 10 rondjes vol wilde maken, dus reden ze mee ter ondersteuning. Het laatste rondje heb ik samen met Harry afgemaakt, terwijl Stefan en Jelle nog even de geplaatste lampjes langs de route ophaalden.
In het clubhuis bleek, dat een groot deel al naar huis was gegaan. Het was dan ook alweer 10 uur toen ik het clubhuis binnen kwam lopen, dus meer dan begrijpelijk. Met de overgebleven mensen nog even een drankje gedaan en moe, maar voldaan, naar huis gereden.

2 opmerkingen:

  1. Ik heb (uiteraard) niet alles nageteld, maar er waren uiteindelijk maar enkelen die de 10 werkelijk hebben gezien. Proficiat!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik wilde het nog enigzins positief benaderen. Misschien binnenkort Ronald eens benaderen of we zoiets ook eens bij daglicht kunnen doen. Dan ook met ronderegistratie oid, een soort marathontraining zeg maar.

      Verwijderen