Voor vandaag stond Schoorl op de planning. Van tevoren had ik afgesproken, om met André mee te rijden. Op die manier konden we gezellig samen rijden.
Eerst op de fiets naar de club dus. Omdat het om 8 uur nog best fris is, met een dikke winterjas aan.
Aangekomen bij de club, was bijna iedereen er eigenlijk al. Snel de fiets bij André achterop geknoopt dus, waarna we vrij vlot vertrokken.
Niet iedereen nam dezelfde route en na wat omleidingen, kwamen we dan ook later dan gepland aan. Uiteindelijk zaten we nog om 10 uur op de fiets, dus konden we nog net een eerste rondje rijden voor het erg druk zou worden op het parcours.
Het eerste rondje spraken we af, dat iedereen bij elkaar zou blijven. Stefan en Harry reden soms een stukje vooruit, maar er werd steeds gewacht, waarop Stefan hier en daar wat foto's nam.
Na een volledige ronde met z'n allen gereden te hebben, was het plan dat iedereen nog een ronde op eigen tempo zou rijden. Met wat parcourskennis, moest dat geen probleem worden.
Voor mij dus de taak aan mezelf, om niet aan te willen haken bij anderen, maar echt mijn eigen tempo te rijden. Voor mijn gevoel mag dat tempo nog wel wat omhoog, maar dat komt ter zijner tijd wel weer.
Het parcours is erg uitdagend, met genoeg hoogteverschillen. Ook aan technische afdalingen gelukkig geen gebrek. Doordat het eerder in de week goed geregend had, was het parcours gelukkig niet te droog. Bij langere droogte, worden parcoursen in de duinen vaak erg mul en daardoor zwaar.
Na een tweede ronde op eigen tempo te hebben volbracht, besloot ik na wat wikken en wegen toch nog een derde ronde te rijden. In Michael Oordt vond ik een medestander, dus gingen we op pad.
Stefan en Harry waren overigens al aan een derde ronde begonnen, de anderen gingen een bakkie doen.
Voor mijn gevoel was het tempo vrij gelijk aan de tweede ronde. Door vermoeidheid gingen de klimmen iets langzamer, maar door parcourskennis de afdalingen weer wat sneller.
Michael kon het goed bijbenen, maar heeft nergens aangegeven dat het te langzaam ging. Het tempo zal wel goed geweest zijn, denk ik dan.
Na onze derde ronde, op naar het koffiehuis. De andere bleken zelfs een heuse pannenkoekenronde gehad te hebben. Iedereen was net aan het betalen, dus besloten om huiswaards te gaan. Ik had tenslotte in de auto nog wat koeken en drinken liggen, dus dat was geen probleem.
Het parcours van Schoorl is een erg mooi, (voor randstad begrippen) lang en uitdagend parcours. Helaas zal het in de zomer waarschijnlijk erg mul worden, dus ergens ben ik blij dat het voor de mountainbikers uit Zoetermeer pas aan het eind van het jaar weer in de planning staat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten