donderdag 1 mei 2014

MTB Dinsdag avondrit, belabberde conditie 29-04-2014

Voor vanavond had ik stiekem zelf al het plan om eens te kijken waar mijn conditie nu eigenlijk staat.
Daar wilde ik ons eigen thuis parcours en mijn Cube Elite voor gebruiken, dat is toch allemaal "oud en vertrouwd" tenslotte en hiermee een goede "benchmark".

Hoewel ik altijd open sta voor andere plannen, wordt er toch vaak mijn kant op gekeken als we gaan rijden en er is niet duidelijk wat we nu eigenlijk gaan doen.
Daarom stelde ik voor om eerst een gezamenlijk rondje over het parcours te rijden, om daarna een rondje op eigen tempo te rijden.
Op die manier kon ik rustig opwarmen en daarna kijken wat er gebeurde als ik weer eens wat meer snelheid ging maken. Want dat was voor mijn gevoel alweer een eeuwigheid geleden.

Zo gezegd zo gedaan, over het eerste rondje valt dan ook eigenlijk weinig te vertellen. Natuurlijk vielen er hier en daar wel wat gaatjes, dus hebben we elkaar weer opgewacht na de bult tegenover snowworld.

Dan het rondje in eigen tempo. Jonathan mocht op kop, ik ging daar direct achteraan. Het eerste stuk (vlak) kon ik zijn tempo eigenlijk prima bijhouden, maar dat is dan ook simpelweg rammen op de grote plaat.
Bij de eerste klim was ik hem gelijk al kwijt, maar wist ik toch nog een redelijke gang te houden.
De kleine berg leent zich daar goed voor. De afdalingen kan ik inmiddels dromen, maar dit keer wilde ik focussen op de klimmen.

Dat klimmen wilde alleen voor geen meter! Voor mijn gevoel dan, want later bleek op strava dat ik mijn overall tijd op het parcours verbeterd had?

Jonathan bleef buiten beeld, maar die is nu eenmaal ook sneller dan ik. Daar keek ik dus niet heel erg van op.

Aangekomen bij de lange klim op de grote berg heb ik daarom het gaspedaal iets minder diep ingetrapt en heb ik de 2 lange klimmen op souplesse gereden.
Hier haakte Gerard dan ook bij mij aan. Hij had mij zien rijden en wilde perse aanhaken, er voorbij ging hij toch maar niet.
Zo kwamen we dan ook samen aan bij het einde van het parcours.

Nadat iedereen netjes opgewacht was, hebben we nog even een praatje gemaakt. Mariƫlle had nog wat vraagjes over de zithouding van haar nieuwe 29er, waarvan het zadel nog ietsje omlaag gegaan is.
Voor de zithouding mocht Arno gaan kijken of de stuurpen omgedraaid kon worden, dus dat wordt nog vervolgd.

Na twee rondes parcours vond ik het tijd om uit te gaan rijden bij de golfbaan.
Iedereen kon zich hier wel in vinden, dus reden we via de intratuin naar de Jan Waaijerbrug.
Bij de intratuin bedacht ik me dat het wel leuk zou zijn om een sprintje te trekken. Daarom gaf ik aan dat we bij de afslag richting het westerpark een sprint zouden trekken naar de brug.

Zo gezegd zo gedaan; er werd flink aangezet! Zelf wilde ik eerst de kat uit de boom kijken, maar Mariƫlle kwam mij al snel voorbij.
Daar dus aangehaakt, om niet veel later al ingehaald te worden door Gerard. Eigenwijs als ik ben wisselde ik van wiel en spoot achter Gerard aan.
Jonathan en Arno kwamen er ook nog voorbij, maar die liet ik gaan. Mijn benen werden al snel zwaar, ik was te snel van start gegaan.
De uiteindelijke strijd ging tussen Arno en Jonathan. Arno wist het Jonathan erg moeilijk te maken, maar moest toch zijn meerdere erkennen.
Snelheden van tegen de 50 werden even besproken op de brug voor we verder reden. Genoeg voer voor stoere verhalen in zo'n sprintje.

De ronde om de golfbaan reden we linksom, zodat je het pad langs de A12 als afdaling hebt.
Daar wist ik overigens mijn topsnelheid te verbeteren door flink bij te trappen; de GPS gaf net iets meer dan 48km/u aan.

Na het rondje om de golfbaan beklommen we nog een keer de Jan Waaijer brug, maar op de Zoetermeerse rijweg deden we het dit keer wat rustiger aan.
Een klein beetje op adem gekomen kwamen we weer aan bij het clubhuis, waar iedereen moe maar voldaan afscheid nam van elkaar.

Mijn conclusie qua conditie was eigenlijk vrij simpel. Die is onvoldoende.
Gelukkig zitten er een paar flinke ritten aan te komen waarmee ik aan de conditie kan werken.
Door weer eens op de hardtail op pad te gaan, kwam ik er ook achter dat ik snel last krijg van mijn onderrug. Daarvoor zal ik dus aan de core body oefeningen moeten, want dat kost ook een hoop kracht.
Wat dat betreft kan ik merken dat de Gary Fischer met achtervering dit snel verbloemt, waardoor je luier gaat rijden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten