Omdat ik in juni de MTB marathon in het montferland wil gaan rijden, leek het me verstandig om eens op "hoogtestage" te gaan in Zeddam.
In Zuid Holland hebben we tenslotte niet de lange klimmen en afdalingen die ik daar voor mijn kiezen zou gaan krijgen.
Zo gezegd zo gedaan. Mijn vriendin mocht met de motor naar het werk, zodat ik de auto mee kon nemen naar het oosten van het land.
Even schrok ik, toen mijn navigatie mij Duitsland in stuurde, maar dat bleek later alleen maar een mazzeltje te zijn (daar is de benzine tenslotte een stuk goedkoper, ik blijf een Hollander).
Aangekomen bij 't Peeske was het tijd om een vergunning te kopen. Ik was dit jaar nog niet eerder op een route van NatuurMonumenten geweest, dus die had ik nog niet gekocht.
Even een vergunning kopen voor we gaan biken.
Het begin van de route mistte ik gelijk, waardoor ik eerst het plaatsje Beek in reed. Hier sprak ik een wat oudere man, die me wist te vertellen waar er altijd mountainbikers langs kwamen.
Na een kort gesprekje ging ik op pad naar de mountainbikeroute.
Tot mijn verbazing kwam ik na een kilometer op de route gereden te hebben weer langs 't Peeske, dus ik was echt de verkeerde kant op gereden.
De route begint over een breed zandpad. Als de route het bos in gaat, worden er gelijk een paar flinke stukken vals plat geserveerd. Echte klimmen kun je het nog niet noemen, zeker als je nagaat wat je nog te wachten staat.
Na een paar afdalingen begint dan het echte werk...
Deze eerste klim is niet heel erg steil, maar wel een stuk langer dan ik gewend ben. Dat is heel mooi, want precies daar kwam ik voor!
Later in de route volgden nog een aantal van deze prachtige, doch uitputtende klimmen.
Het viel me op dat het merendeel van de paden eigenlijk vrij breed is (zie de klim hierboven).
De prachtige vergezichten en zware klimmen maakten het gebrek aan technische passages meer dan goed, het is een prachtige route om te rijden.
Een van de vele vergezichten
In het laatste deel van het parcours werd ik nog even uitgedaagd met de zwaarste klimmen van de ronde, maar daarmee ook de snelste afdalingen. Hier wist ik een snelheid van maarliefst 61km/u te bereiken.
Dat is toch serieus hard op een MTB parcours voor Nederlandse begrippen!
Weer teruggekomen bij 't Peeske was ik er vast van overtuigd dat ik nog een tweede ronde ging doen. Of een derde ronde er ook in zou zitten, dat wist ik zo net nog niet.
Ik had slecht geslapen en eigenlijk veel te hard getraind in de afgelopen week.
De tweede ronde heb ik iets "toeristischer" gereden en wat meer om me heen gekeken. Op die manier hoefde ik niet op mijn tandvlees te fietsen en kon ik nog een beetje van de omgeving genieten.
Daarom nog wat foto's.
Mijn trouwe cube.
Nog een paar lange klimmen
In de snelle afdaling waar ik het eerder over had, wist ik de tweede ronde een snelheid van 63km/u te halen.
Deze afdaling bleek een strava segmentje, waar ik nu 9e sta met een gemiddelde van net geen 50km/u. Mooie prestatie dus.
Na mijn twee rondes vond ik het wel welletjes geweest. Ik moest tenslotte ook nog met de auto naar huis en ik was al niet top fit.
Tijdens de marathon heb ik het geluk dat ik een chauffeuse heb, dus dan moeten de 20 extra kilometers geen probleem zijn.
Er vanuit gaande dat ik dan wel uitgeslapen ben en me wat beter ingehouden heb de week ervoor uiteraard ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten