Ik was wat aan de late kant, dus had een berichtje gestuurd dat ik een paar minuten later kon zijn, maar ik kwam er aan!
Die paar minuten klopten ook precies, 19:02 uur kwam ik aanrijden bij de club.
Dankzij mijn berichtje, was er netjes even gewacht en kon ik met de groep mee op pad.
Eenmaal op pad gaf ik bij Nico aan dat er her en der wat verzoeken voor mul zand binnen gekomen waren, dus dat zou hij gaan proberen in te passen in de rit.
Eerst stonden er wat grasstroken op het programma, waarvoor we via de meerpolder naar de kniplaan reden.
Links van de kniplaan kun je (vlak langs het water) over een (vers gemaaide) grasstrook rijden, waar al direct de eerste gaten vielen.
Ik wist goed in Nico's wiel te blijven, dus ik reed nog vooraan mee in de groep.
De volgende grasstrook liep in noordelijke richting parallel aan de vliet. Met de overwegende noordenwind was dat toch wat zwaar, waardoor er een klein gat viel tussen mij en Nico.
Gelukkig zat Harry vlak achter me. Ik liet hem er voorbij om het gat dicht te rijden, zodat ik weer bij hem in het wiel aan kon haken om te versnellen.
Aan het eind van deze grasstrook reden we over het asfalt langs de vliet weer terug naar de kniplaan. Dit keer reed ik lekker midden in de groep met windje mee, dus het leek even vanzelf te gaan.
Bij de kniplaan werd afgeslagen weer terug naar de meerpolder. Hier kruist het fietspad de kniplaan, waardoor het altijd even oppassen is.
Nico riep dat er een auto aan kwam, maar de eerste paar konden nog gewoon oversteken zonder deze te hinderen.
Paul keek echter achterop op het moment dat er door de groep geremd werd.
Hierdoor kwam hij erg dicht op zijn voorganger toen hij weer voor zich keek en kneep de voorrem iets te hard in.
Juist op dat moment keek ik achterom en zag zijn achterwiel de lucht in vliegen. Een typische "Over The Bar" (OTB) momentje.
Paul kwam vrij hard neer, met zijn heupen in het gras en zijn hoofd/schouder op het asfalt.
Meteen stopte iedereen en werd Paul eens rustig bekeken, om te zien hoe erg de schade was.
In het begin leek hij weinig last te hebben, maar adrenaline bleek hier later de boosdoener van.
Neergestreken in de graskant werd zijn gezicht steeds witter en de pijn in de schouder heviger.
Omdat Paul zijn schouder dik werd en steeds meer ging hangen, maakte ik van Walter zijn regenjasje een mitella om de arm te ondersteunen. Ook werd besloten toch een ambulance te bellen.
Inmiddels was al een motoragent even gestopt die toevallig langs reed op weg naar een inbraak.
Alles leek in orde, dus hij reed door. Wel had hij (bleek later) zijn collega's van gemeente handhaving gewaarschuwd, zij waren een paar minuten later ter plaatse.
Nico nam Paul zijn fiets mee naar het clubhuis, terwijl wij als groep wachtten op de ambulance.
Toen Paul nog even globaal nagekeken werd en gestabiliseerd de ambulance in ging, reed ik de groep voor richting het clubhuis. Even genoeg voor vanavond.
Het was inmiddels ook alweer bijna half 9.
Bert is zijn auto nog op gaan halen en heeft Paul gezelschap gehouden in het ziekenhuis tot zijn familie kwam.
Bij het clubhuis heeft iedereen elkaar gedag gezegd en werd weer op huis aan gegaan.
Ik vertrok iets later dan Arno en Mariëlle, maar zag ze nog net de meerzichtlaan af draaien naar een grindpad richting het stadshart (tussen de randstadrail en de voorweg in).
Ik zette aan en haakte vrij vlot aan, om de avond nog even in hoog tempo af te sluiten.
Later op de avond stuurde Paul nog een "selfie", waarop hij gelukkig weer kon lachen.
We hopen op een snel herstel, want met het mooie weer in aantocht is een blessure altijd erg zuur!
Paul kon weer lachen gelukkig.
In het ziekenhuis bleek het de "pianotoets" te zijn (type 3 luxatie). Een veel voorkomende blessure aan de schouder.
Vanavond bewees het maar weer; een ongeluk zit altijd in een klein hoekje. Dit keer waren nieuwe remblokken in combinatie met een schrikreactie de boosdoener. Een kleine fout, die de beste kan overkomen.
Het zet je alleen wel weer even op je plek. Want als het iedereen kan overkomen, kan het dus ook jou overkomen.
Blijf daarom altijd goed op je hoede en let goed op. Zeker als je in een groep rijdt.
De onderlinge afstand is vaak kort, waardoor je weinig tijd hebt om te reageren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten